|
Pagina nog onder constructie
Scalpelling:
Kort gezegd is scalpelling een methode, waarbij je
met een scalpel direct een gat uit weefsel kunt snijden, ter grootte van de "tube" of "fleshtunnel", die je wilt hebben.
Bij de scalpellingmethode die bij deze vorm van lichaamsversiering
gebruikt wordt, zal de bloedende huid wel weer genezen, maar er is toch ook na het uithalen van je sierraad een gat ontstaan,
die niet meer dichtgroeit.
Dat is de reden, waarom ik deze vorm van lichaamsversiering
op deze website behandel en niet op mijn website over Piercings.
Het zit allemaal wel erg dicht bij elkaar, maar scalpelling
geeft toch, met of zonder het dragen van een fleshtunnel of tube, een gat in bijvoorbeeld je oorlel, die niet vanzelf dichtgroeit.
Een alternatief is "Stretching", waarbij een gaatje
van een oorbel, milimeter voor milimeter wordt opgerekt en dat is toch duidelijk iets anders.
Om nu niet te hoeven switchen naar mijn andere website, behandel ik beide vormen
op deze site.
Scalpelling is een lichaamsversiering of zo je wilt
een body-art, die natuurlijk nauw verwant is aan het piercen.
Waar bij piercing een holle naald of een cannulanaald wordt gebruikt, wordt
bij scalpelling een scalpel gebruikt. De scalpel kan in één keer een groter stuk weefsel wegnemen, dan piercingnaalden, die
overigens helemaal geen weefsel wegnemen. Het is dus een snelle manier om een grotere uitsparing te maken en je kunt dus direct
een groter formaat sieraad plaatsen, dan bij stretching, waarbij je milimeter voor milimeter gedurende langere tijd de opening
oprekt.
Ondanks, dat je er van uit gaat, dat de wond bij scalpelling
erg groot is en een lange genezingstijd zal vergen, leidt de eigenschap van de scalpel, dus superscherp, tot verwondingen,
die snel en mooi en zonder complicaties genezen.
Verder kun je bij het gebruiken van een scalpel precies
en symmetrisch bepalen waar je snijd.
Bij strechting kan het gaatje elke willekeurige kant
op rekken, daar heb je dus minder controle over welke kant het opgerekte gat op gaat.
Een mogelijk nadeel van scalpelling blijft natuurlijk,
dat de huid, wanneer je geen sieraad meer in het gat wilt dragen, niet meer dichtgroeit. Bij hele kleine tubes of fleshtunnels
bestaat de kans van dichtgroeien nog wel, al is die kans klein.
De kans is groot, dat wanneer je geen tube meer wilt
dragen, dat de plastisch chirurg er aan te pas komt om het gat te sluiten.
Scalpelling, als lichaamsversiering bestaat nog niet
zo lang. Zelfs in Afrika, waar men botoques ( schotels) in hun lippen dragen, wordt gewerkt met stretchen en niet met scalpelling.
Scalpelling moet niet verward worden met een vorm van
scarification, omdat er geen vormen of afbeeldingen worden uitgesneden.
Dit komt wel voor, maar wordt skin removal genoemd en
niet scalpelling. Het lijkt er anders wel heel veel op, maar scalpelling wordt alleen toegepast in zacht weefsel als oorlellen.
Het zou wat mij betreft bij de geslachtsdelen gebruikt worden, waarbij ik denk aan de voorhuid of het scrotum bij de
man en de kleine schaamlippen bij de vrouw.
Stretching:
Piercings kunnen opgerekt worden naar een grotere maat,
dat wordt stretchen genoemd. Soms kan dat meteen bij het aanbrengen van een piercing gedaan worden, vaak wordt het stretchen
in een later stadium gedaan.
Vrijwel iedere piercing die niet door kraakbeen heen
gaat kan door middel van stretchen groter gemaakt worden. Dit wordt vaak gedaan met oorlellen, maar ook bijvoorbeeld piercings
in het septum of in de tepel worden door middel van stretchen vergroot.
Stretchen wordt gedaan om diverse redenen. Sommige mensen
vinden grote piercings mooi. In andere gevallen is het dragen van een grotere maat praktisch. Een iets grotere piercing door
een tepel bijvoorbeeld, verminderd het gevaar op uitscheuren bij onverhoed of misschien wel bewust trekken aan de piercing.
Een piercer zal voor het stretchen een taper gebruiken.
Dit is een instrument dat lijkt op een naald, maar dat is het niet. Een taper is een metalen stompe naald die aan de ene kant
breder is dan aan de andere kant. Als de taper door een piercing heen gehaald wordt zal de piercing opgerekt worden tot de
maat van de dikste kant van de taper. Door de taper te volgen met een sieraad kan een groter sieraad in de opgerekte piercing
geplaatst worden.
Hoever je een piercing kunt stretchen hangt af van de
elasticiteit van het weefsel rond de piercing. Dit verschilt per persoon. Je kunt niet in hele grote sprongen stretchen, het
weefsel rond de piercing zal dan scheuren en er zal littekenweefsel ontstaan. Dat is niet mooi, en bovendien maakt littekenweefsel
het verder stretchen in een later stadium moeilijker.
Je kunt een piercing meteen bij het aanbrengen stretchen,
of je kunt een piercing stretchen als deze genezen is. Wie ver wil stretchen moet geduld hebben. Stretchen moet in kleine
stapjes, en na elke stretch moet de piercing volledig genezen voordat je opnieuw kunt stretchen.
Een lobe piercing is bij uitstek een piercing
die door middel van stretching kan worden vergroot. Dat is een langdurig proces (stretchen moet in kleine stapjes gebeuren),
maar daarbij zijn resultaten mogelijk waarbij de piercing tot enige centimeters of zelfs meer wordt opgerekt.
http://www.piercingtalk.nl/book/export/html/18
|
