|
 Michael Jackson / Beat it
Korte Inleiding:
Beading wordt ook wel genoemd: Implantation of beads,
Pearling ( geen kralen maar parels ), Yakuza Beads, Speed Bumps of Body implants.
Pearling:
Pearling is het implanteren van echte
parels dus geen metalen of plastic kralen, hoewel veel mensen alles op één hoop gooien, onder de verzamelnaam "pearling".
Pearling geschiedt in de genitalieën.
Yakuza Beads:
Yakuza refereert naar een rituele
vorm van beading. Het heeft een japanse oorsprong. Er worden kralen geplaatst, onder de voorhuid van de penis . Voor
elk jaar, dat men in de gevangenis heeft gezeten een kraal.
Hierboven besprak ik kort de implantatie van kralen
of parels in de genitalieën.
"Beading " wordt echter veel meer toegepast op het
gehele lichaam.
Veel niet genitale foto's / afbeeldingen zijn te vinden
op:
De werkwijze in het kort:
"Surface- bodyimplants" , dus niet in de genitalieën
:
Een artikel van Karen Coyle:
"3D Body Implants"
'Body Art' for Extreme
Individuals
Net als Tatoeages, Piercings, Brandings
en Scarifications, zijn "Body Implants" een vorm van lichaamsversiering of lichaamskunst.
Body Implants
worden verkregen, door het plaatsen van voorwerpen onder de huid, waardoor een driedimensionale versiering ontstaat. Het is
een vrij simpele procedure eigenlijk. Er wordt een incisie gemaakt naast het gebied, waar het voorwerp geplaatst
wordt. Dan wordt een onderhuids "kanaaltje" gemaakt waar het voorwerp doorheen wordt geduwd. Dan de incisie met een
hechting sluiten en klaar is Kees.
Steve Haworth:
Steve Haworth is een pionier en expert op het
gebied van 3-D lichaamsversiering. Desgevraagd tijdens een interview voor het blad "Bmezine" , wat mensen nu eigenlijk motiveert
om voorwerpen onder hun huid te laten plaatsen, antwoord Steve, dat het puur om iets extreem individualistisch gaat. Hij vervolgt:
als je tien jaar geleden een piercing of tatoeage had, dan behoorde je tot een heel klein groepje met die versieringen. Vandaag
de dag, hoewel piercings en tatoeages nog steeds een prachtige vorm van zelfexpressie zijn, bevind je, je in een grote groep.
Dit zal hopenlijk ook met bodyimplants gebeuren.
↓ Steve Haworth
Bodyimplants winnen steeds meer terrein, maar is nog
geen massale lichaamsversiering.
Het meest gebruite materiaal is Titanium, zachte sterke
Siliconen en Teflon.
Er wordt ook wel gebruik gemaakt van roestvrij staal
of chirurgisch staal, maar bij sommige mensen ontstaat een allergische reactie op het staal en dat zorgt ervoor, dat het voorwerp
door het lichaam afgestoten wordt. De procedure bij het zetten van bodyimplants is vrij veilig, maar zoals bij elke vorm van
lichaamsversiering zijn er bepaalde risico's.
Steve vervolgt: We kunnen onze instrumenten optimaal
steriliseren, onze werkruimte 100% ontsmetten en super hygiënisch werken, maar dat is voor ons wel het maximaal
haalbare ten einde complicaties te voorkomen.
Als het juiste materiaal gebruikt wordt en de implants
door een professional ingebracht zijn, is de kans dat het lichaam de implants afstoot eigenlijk nihil.
Als afstoting, om welke reden dan toch gebeurt, zal
het lichaam het voorwerp door de huid naar buiten werken.
Een ander serieus risico, bij implantatie is, dat
er zenuwen geraakt kunnen worden, tijdens de incisie, of bij het inbrengen van de implantaat.
Er zijn een hoop gebieden op het hoofd, vooral bij
de slapen en het kaakgebied, waar het implanteren gewoon onmogelijk is, omdat daar heel veel zenuwkanalen lopen, die de spierfuncties
regelen.
Steve zei tegen de Bmezine-interviewer, het meeste
vrees ik het implanteren op de rug van de hand, omdat het mogelijk is, dat na implantatie aldaar, op een aantal plekken de
gevoelsfunctie van de huid kan uitvallen.
Als het implanteren eenmaal klaar is, zal het geimplanteerde
object soms een heel klein beetje van zijn originele plek verschuiven en dat is heel normaal. Echter wanneer de "implantaatdrager"
roekeloos met deze versiering omgaat of er slecht voor zorgt, dan kan het gebeuren dat de implantaat totaal van plaats veranderd
en dus niet meer op de voor de implantatie gewenste plek zit. Vooral bij niet-ronde implantaten, stel een hoefijzertje, kan
het helemaal op z'n kop gaan zitten.
Hoe lang het implanteren duurt, hangt af van het type
implantaat en de persoon, die een implantaat wil hebben zelf. Bij ieder persoon is de huidvezelstructuur anders.
Bij sommige mensen ben je in 10 minuten klaar, bij
anderen ben je gemakkelijk een half uur bezig. Bovendien speelt de afmeting van het implantaat een grote rol.
De implantaten zijn eigenlijk bedoeld, om ze levenslang
te dragen, maar ze kunnen best verwijderd worden. In wezen is het verwijderen van een implantaat makkelijker, dan het inbrengen
ervan. Wanneer iemand niet tevreden is over het implantaat, als alles genezen is, of de implantaten zijn heel erg verschoven,
dan kunnen ze met gemak worden verwijderd of opnieiuw geplaatst.
Steve heeft het implanteren en verwijderen van kralen
bij zijn verloofde uitgeprobeerd. Hij heeft tot 3 maal toe achter elkaar kralen in en uit haar pols gehaald .
De eerste keer implanteerde hij 5 kralen en haalde
ze er ook weer uit. Toen implanteerde hij opnieuw 5 kralen, maar grotere. Daarna verwijderde hij de kralen opnieuw en
implanteerde hij een ring met kralen in plaats van losse kralen.
Iedere keer weer, ervoer hij, dat het makkelijker
was om de kralen te verwijderen, dan ze te implanteren.
Er zijn zelfs mensen, die grote extreme objecten laten
implanteren, niet om het mooie, maar puur om in een groep mensen op te willen vallen, aldus Steve.
Brodie Hutton, 17 jaar, vertelde: "Op zich, vind ik
bodyimplants best cool, maar het hangt er van af, waar ze zitten. Ik vind de kralen in de borst en de armen het mooist staan.Ik
denk ook dat jongens het beter staat, dan meisjes. "
Hoewel Michael Johnston, 18 jaar, niet bepaald een
fan is van beading zegt hij: " Het gaat volgens mij meer de kant van lichaamsverminking op, dan lichaamsversiering. Als mensen
echt zonodig anders willen doen dan standaard, dan moeten ze dat zeker doen. Het is in ieder geval beter, dan jezelf een bord
te moeten omhangen waarop staat: " Kijk goed naar me, want ik wil opvallen.""
Dus net als voor alles geldt, geldt ook voor
beading: Of je nu je lichaam beschildert of een schilderij aan de muur hangt, ofdat je kralen om je nek hangt, of ze
laat implanteren: Het heeft alles te maken met smaak / persoonlijke voorkeur.
De één vind het mooi, de ander niet,
de één doet het wel, de ander niet.
De Yakuza
De Yakuza is een Japanse traditionele criminele
organisatie die vaak wordt vergeleken met de westerse maffia, maar die meer paramilitair is opgezet en ook meer een
geaccepteerd onderdeel van de maatschappij lijkt te zijn.
Veel van de activiteiten van de Yakuza is te begrijpen
vanuit hun historische feodale oorsprong ( hiërarchische maatschappijstructuur ). Ze
zijn geen geheime organisatie zoals de maffia. Veel Yakuza-organisaties hebben openlijk kantoren met een uithangbord waarop
de groepsnaam of hun embleem staat. Leden dragen vaak zonnebrillen en kleurrijke kostuums zodat hun 'werk' voor 'burgers'
(katagi) onmiddellijk herkenbaar is; zelfs de manier waarop veel Yakuza lopen verschilt opvallend van die van gewone burgers,
met een arrogante, brede pas. Soms zijn ze ook meer conservatief gekleed dan de gemidelde burger, maar indien nodig kunnen
ze onmiddellijk een glimp van hun tatoëringen laten zien om te tonen wat ze zijn. Leden zijn vaak zwaar getatoëerd, maar
laten hun tatoeages zelden zien, ze houden hun tatoeages verborgen met lange mouwen en hoge kragen.
Hiërarchische relaties worden strikt in acht genomen
en leden die niet aan de verwachtingen voldoen, gaan soms over tot rituele Automutilatie (zelf besnijding/ verminking):
yubitsume, het afsnijden van delen van de eigen vingers om de 'oyabun', baas of bendeleider te verzoenen. Dit ritueel
stamt uit de tijd dat er in Japan nog met zwaarden werd gevochten, omdat er na elke keer yubitsume een groter deel van de
vinger(s) weg werd gehaald, werd de grip op het zwaard steeds minder, dit maakte de gestrafte meer afhankelijk van de groep.
Yakuza Beads:
Yakuza refereert naar een rituele
vorm van beading. Het heeft een japanse oorsprong. Er worden kralen geplaatst, onder de voorhuid van de penis . Voor
elk jaar, dat men in de gevangenis heeft gezeten een kraal.
Tot nu toe heb ik het eigenlijk alleen gehad over de
plaatsing van kralen of parels onder de huid van het lichaam in het algemeen.
De Yakuza Beads, zoals beschreven, werden onder
de voorhuid van de penis geplaatst.
Er zijn echter nog meer vormen van beading of pearling
in de genitalieen.
Deze beadingvorm ligt aan de basis, van beading in delen
van de penis en de vagina.
Allerlei "weetjes"
Pearling verwijst naar een vorm van lichaamsversiering,
waarbij kleine kraaltjes geschoven worden onder de huid van de penis, of de voorhuid van de eikel. Deze vorm van versiering
heeft eigenlijk een permanent karakter.
Hoewel, pearling een mooi gezicht kan zijn, heeft het
nog een ander doel namelijk de verhoging van het sexuele genot van de partner.
De kraaltjes wrijven namelijk over de binnenkant van
de vagina of eventueel de anus.
Het plaatsen van kraaltjes is inmiddels al een wijdverbreide
vorm van lichaamsversiering. Het wordt in vele culturen toegepast en het komt steeds meer voor in de westerse wereld. Tegenwoordig
wordt pearling ookwel aangeduid met zijn technische term: "genital beading".
Het wordt uitgevoerd, door professionele piercers en
soms ook wel door chirurgisch gekwalificeerde mensen als doctors. Dat chirurgen het ook wel doen, is minder bekend. Dat komt,
omdat zij toch vaak wat angstig zijn voor de eventuele medisch-juridische gevolgen, omdat het eigenlijk niet tot hun werkgebied
behoort.
De 2 meestgebruikte manieren om een genitale
kralenversiering te realiseren zal ik toelichten.
De eerste manier lijkt heel veel op het zetten van
een Frenumpiercing en de tweede manier lijkt op het zetten van een surfacepiercing.
Deze manieren vereisen wel de nodige medische, of
beter gezegd anatomische kennis. Ook moet de piercer beschikken over speciale instrumenten. Beide manieren zijn zeer veilig,
met de eventuele zelfde complicaties en genezingswijze als die bij de subdermal piercing, ongeacht
de plaats waar deze in het lichaam wordt gezet.
Er is echter een "maar", want in tegenstelling tot
het zetten van algemene genitale piercings, waarbij nauwelijks een druppel bloed vloeit, is de plaatsing van kralen in
de penis, toch wel een bloederige zaak.
De penis is voortdurend gevuld met bloed.
Wanneer de kralen net geplaatst zijn en de penis komt
in erectie, dan wordt de penis volgepompt met bloed.
Dit zorgt ervoor, dat over het algemeen de genezing
wat langer duurt.
Migratie is ook een veel voorkomende situatie.
Het "aan de wandel gaan " van kralen kan gebeuren
tijdens het genezen, maar ook daarna nog.
Als je een beetje je "gemak" houdt, dus even tijdens
de genezing kalm aan doet met sexuele activiteiten dan valt het met migratie reuze mee.
Beter is om die activiteiten voor later te bewaren.
En een opmerking, die me zo te binnen schiet is, dat
je een veel intenser verlangen naar een orgasme krijgt en bovendien zal dat orgasme veel en veel heftiger zijn.
Dus "onthouding" is niet verplicht, maar de beloning
is Goddelijk.
Het komt ook wel voor, zij het zeldzaam, dat het lichaam
de kraal afstoot.
Je zou kunnen overwegen om voor een ander materiaal
te kiezen, maar ook dat is een tipje mijnerzijds.
Sieraden:
Sieraden die je geimplanteerd
wilt hebben, want dat is het toch eigenlijk, moeten niet gaan infecteren.
Het meest worden materialen
gebruikt als:
Teflon, Siliconen, Chirurgisch
staal of Titanium.
Vanwege de grote aanwezigheid
van genoemde moderne materialen, zijn de parels als implantaat bijna verdwenen, echter de naam "Pearling" wordt nog steeds
veelvuldig gebruikt, ook al worden andere materialen gebruikt en je dan eigenlijk van "Beading" moet spreken.
Ook is de kraal of de parel
al lang niet meer de enige vorm, die bij beading / pearling gebruikt wordt.
Ook ribvormige of boogvormige
implantaten worden gebruikt. Zelfs sterren.
Historie en cultuur:
Nog
even een stukje geschiedemis en cultuur, alvorens echt over te stappen naar het onderwerp genitale beading.
Onder het artikel van
Steve Haworth , heb ik al iets verteld over de Yakuza. Hieronder kom ik er toch nog even op terug:
Het bekendste historische
gebruik van het implanteren van parels ligt bij een groep japanners genaamd: "Yakuza". Het is een semi-criminele subcultuur,
wier leden een aantal nogal heftige lichaamsversieringen draagt. Hieronder reken ik "full body Irezumi tattooing"en "Yubitsume",
de amputatie/ inkorting van gedeelten van je eigen vinger ( meestal pink) als een soort boetedoening ter ere van
je superieuren.
Bij de Yakuza gebeurt de pearling
eigenlijk in de gevangenis, waarbij elke parel voorstelt / symboliseert, dat men weer een jaar in de bajes heeft gezeten.
Persoonlijk grapje: In plaats
van streepjes op de muur krijten. Een soort telraam eigenlijk.
Pearling is / was ook gebruikelijk in het leger en gevangeniswezen
in de voormalige Sovjet Unie en oost-Europa. Pearling komt niet alleen voor bij Yakuza, maar ook andere georganiseerde misdaadsyndicaten.
De versiering wordt meestal door kameraden of huisgenoten gedaan, waarbij allerlei huishoudelijke voorwerpen worden gebruikt
als gereedschap. Verdoving is natuurlijk voor "softies", dus geen verdoving. Gewone handzeep wordt als "ontsmettingsmiddel"
gebruikt. Het opvallende is wel, dat geen siliconen of titanium of wat dan ook gebruikt wordt als materiaal voor de implantaten.
Men neemt gewoon ronde op maat gemaakte stukjes plastic, waar die ook vandaan mogen komen. Meestal worden er 3 of 4 ronde
balletjes van 6-8 mm. doorsnede geplaatst en een aantal cylindervormige voorwerpen van 1 cm lang en 3-4 mm in doorsnede. Een
opening in de huid wordt gemaakt met een scherp metalen voorwerp. Er wordt niet echt gesneden, maar een haal over de huid
gehaald. Heel grof dus. Men gebruikt ook zelfs wel een aan een muur aangescherpte steel van een lepel, als er niets anders
voorhanden is. Daarna worden de plastic balletjes en cylindervormige ( meer rolletjes) ingebracht. Hechten? zwaluwstaartjes?
Welnee, een stuk isolatieband, of plakband voldoet ook.
Bovengenoemde versieringen worden "shary" ("шары"
- de ronde implantaten) en "shpaly" ("шпалы" - de cylindervormige implantaten) genoemd. Pearling
komt ook voor bij leden van de "Mara Salvatrucha 13 bende" ( MS-13) in Guatamala, El Salvador en Honduras. De werkwijze hier
is, dat men een knikker van circa 10-15 mm inbrengt onder de voorhuid. ( waarschijnlijk van de penis en niet de voorhuid van
de eikel. Dat denk ik tenminste). De plaatsing of het inbrengen van die knikker, ookwel "el cinco" genaamd, geschiedt
voornamelijk in gevangenissen door celgenoten of medegevangenen. Uiteraard zonder enige vorm van hygiene.
Bendeleden praktizeren de beadingvorm als bewijs van
trouw en loyaliteit jegens de bende. Meestal vergezeld van tatoeages met een bendeembleem. Ook gebruikt men het wederom als
sexueel prikkelverhogend middel.
Ook na te lezen op:
Hieronder dan genitale beading, for fun en niet vanuit
een misdadig ritueel :
Genitale beading is een lichaamsversiering, waarbij
kralen onder de huid van de penis worden geimplanteerd. Dit wordt primair gedaan voor lichamelijke / sexuele stimulatie. Dit
geldt zowel voor de drager, als voor de partner, maar natuurlijk ook als lichaamsversiering. Genitale beading wordt in
het algemeen door mannen gedaan. Onlangs is aangetoond, dat een handjevol dames ook veel sexueel genot beleeft aan
het plaatsen van kralen in bijvoorbeeld hun schaamlippen.
Het is wel belangrijk te weten, dat niet alle partners
genot beleven aan het voelen van genitale beading in hun vagina. Als je partner al niet erg happy is met geribbelde of van
"reliëf " voorziene vibrators of condooms, zou je, je de vraag kunnen stellen of je het wel zou doen. Ook de legaliteit rondom
de hele werkwijze bij het plaatsen van genitale kralen, verschilt per land, maar in het algemeen bestaan er wetsartikelen
om beading kleinschalig toe te passen en het in het verlengde te zien van genitale piercing.
Waar worden de kralen geplaatst ?
Bij mannen geneest de huid van de penis en de voorhuid
gemakkelijk na het plaatsen van kralen. Natuurlijk kunnen er geen kralen geplaatst worden in de eikel zelf, dit is anatomisch
gezien natuurlijk onmogelijk.
Welk materiaal heeft je voorkeur ?
Normaal gesproken gebruikt men kralen met een doorsnede
van 6-7 mm. De meest geschikte materialen zijn: roestvrij staal, titanium, siliconen, niobium ( ook een soort roestvrij staal,
maar met een blauwe gloed), of PTFE ( een chemische afkorting voor polytetrafluoroethyleen; een soort plastic dus). Natuurlijk
zijn de kralen er ook in andere maten en vormen. Het is erg belangrijk, dat het materiaal "biocompatible" is, hetgeen inhoudt,
dat de natuurlijke of synthetische substantie, voldoet aan de eis, dat de kwaliteit van het materiaal uitmuntend is. Dit betekent
in praktijk, dat het materiaal gifvrij moet zijn en dat het geen infecties of ontstekingen (zelfs geen steriele) mag
veroorzaken in het lichaam.
Procedure
Voor genitale beading zijn eigenlijk 2 goede methoden.
De 1e is de Piercing Techniek
De kralen worden geplaatst met een techniek, die ook
bij het piercen wordt gebruikt. Vooral het piercen van het Frenum, lijkt er het meeste op. ( Frenum is dat spiertje aan de
onderkant van eikel, waarmee de voorhuid vast zit aan de penis, daar waar de penishuid begint) Het verschil met een Frenumpiercing
is, dat het sieraad compleet in de wond verdwijnt, terwijl bij de Frenumpiercing, de uiteinden van het sieraad uit blijven
steken.
Wanneer de ingang en uitgang van het piercingkanaal,
zijn geheeld, is de kraal op deze manier dus in de huid opgesloten. De incisie wordt gemaakt met een scalpel of een grote
piercingnaald ( grote diameter). Direkt daar achteraan volgt de "taper", oftewel een taps / kegelvormig instrumentje, om de
ingang te vergroten/ op te rekken of te "strechen" ten einde de kraal er doorheen te kunnen duwen met een volgend staafje.
Wanneer de kraal op zijn plek is geduwd, wordt het staafje er weer snel uitgetrokken. De incisies worden normaalgesproken
gesloten met een hechting of een zaluwstaartpleister. Ook genitale ribvormige implantaten, worden op deze manier ingebracht.
Voordelen van deze methode:
Simpel, practisch net zo pijnloos als een genitale
piercing. Is uit te voeren door normale piercers en thuispraktijken.
Nadelen:
2 incisies per kraal nodig ( ingang en uitgang
van de naald) en een beperking m.b.t. maximale kraalgrootte.
1. Het maken van de incisie. In dit geval wordt een scalpel
gebruikt, maar een dikke piercingnaald was ook een optie geweest.
2. Inbrengen van de "hoofd"taper.
3. De kraal goed vastklemmen tussen de taper en het
duwstaafje.
4. Het plaatsen van de kraal.
5. De kraal zit op zijn plaats. De paarse verkleuring
op de huid, boven de kraal is alleen maar de inkt van een chirurgische merkstift. Te zien is, dat de kraal in de
juiste positie is gebracht.
6. De incisies worden gesloten met chirurgische tape.
De "normale" implanteermethode:
Genitale kralen, kunnen ook geplaatst worden op dezelfde
manier als elk ander 3D implantaat, of dat nu een borstimplantaat is of anderszins, dat maakt voor de methode niet uit. Eén
enkele incisie wordt gemaakt, vlak voor de plek, waar de kraal moet komen te zitten. Er wordt bij de opening van de huid een
"Spatula" ingebracht. Een spatula of dermal elevator is een van chirurgisch staal gemaakt " lepeltje ", dat in de opening
wordt geschoven en zo de huid iets kan optillen. Er wordt ook wel gebruik gemaakt van een "medisch schaartje / tangetje, dat
dicht in de huidopening wordt geschoven en eenmaal in de huidopening licht geopend wordt, ten einde een tunneltje of
beursje te maken. De kralen worden in dit tunneltje geschoven, waarna de huidopening gedicht wordt met een hechting of wordt
verbonden. Tape of een ander materiaal dat druk kan uitoefenen, wordt meestal aangebracht voor en achter de kraal, om migratie
in het "tunneltje" onder de huid te voorkomen.
In ieder geval bij vrouwelijke genitale beading
is dit dé methode.
Voordelen van deze methode:
De methode is vrijwel geschikt voor het plaatsen van
alle implantaten. Slechts 1 incisie is maar nodig, zelfs wanneer een hele rits kralen ingebracht moet worden. Er is dan ook
maar 1 littekentje, die eventueel "verstopt" kan worden aan de basis van de penis.
Nadelen:
Deze methode vereist meer medische kennis als aanvulling
op de reeds aanwezige piercingtechniek. Doordat er soms een vrij lang tunneltje gemaakt moet worden ( gerekend vanaf de basis
van de penis ) kan deze methode wat pijnlijker zijn dan de piercingmethode.
1 Het incisiepunt bovenaan en de afgesproken locaties
voor een 3 kraalsladder is met een chirurgische stift gemarkeerd.
2 Het maken van de incisie zelf. Dit is de enige incisie
die maar gemaakt hoeft te worden voor alle 3 de kralen.
3 Het gebruik van de Spatula ( de Dermal Elevator/ separator )
om een onderhuids tunneltje te maken om de kralen in te schuiven.
4 De tunnel is nu gereed om de kralen in te brengen.
5 Het inbrengen van het eerste implantaat. Sommige beadingartists
doen dit met de hand, anderen gebruiken hier soms een stukje chirurgisch gereedschap voor.
6 De incisie wordt gesloten met een hechting en de ingreep
is klaar. Hierna kan er aan het begin en einde van de kralenladder, tape gebruikt worden, om "het aan de wandel gaan
" van kralen , in de eerste dagen tot een minimum te helpen beperken ( migratie)
Genezing en nazorg:
Eenmaal goed op hun plaats, zullen de kralen daar
permanent blijven zitten. Migratie treedt, als het al gebeurt, meestal op in het beginstadium, dus tijdens de genezing. Toch
kunnen ze weer verwijderd worden, maar dat moet chirurgisch gebeuren.
Er van uitgaande, dat de kralen van hoge kwaliteit
zijn t.a.v. de materiaalkeuze en geplaatst zijn op de juiste wijze met de nodige anatomische kennis en hygiene, zal de genezing
voorspoeding, dus complicatievrij en probleemloos verlopen.
Wat betreft de nazorg, zal er niets buiten gewoon
wassen / douchen nodig zijn. Mochten er hechtingen gemaakt zijn, dan kunnen die er, na ongeveer 10 dagen, uitgehaald worden.
Dit kun je zelf thuis doen, door ze met een puntig schaartje door te knippen en ze er met een gewoon pincet uit te trekken.
De huid geneest van binnen uit, dus als de huid aan
de oppervlakte geheeld is, dan zijn de huidlagen daaronder zeker al genezen.
In het zeldzame geval, dat er toch een infectie ontstaat,
dan zal een huisarts doorgaans een antibioticum voorschrijven.
Vanwege het feit, dat het plaatsen
van een drain ter afvoering van de infectievloeistof bijna onmogelijk is voor deze lichaamsversieringen, zal zonodig de versiering
( de kraal of kralen) verwijderd dienen te worden.
In nog zeldzamere gevallen, normaal gesproken als
gevolg van amateuristische praktijken, maar niet altijd, kan het lichaam de implantaten afstoten.
Het weefsel rond het implantaat begint te ontsteken
en de eerste blaarvorming begint.
Daarna ontstaan onderhuidse bloedingen en blauwe plekken
op / in de huid.
Dan zwelt de huid enigszins op tot de huid knapt en
het implantaat er als een doorn of splinter uitvalt.
Wanneer de kraal onder de huid teveel bewegingsruimte
heeft kan het zich verplaatsen, waardoor hij terecht kan komen op een plek die je bij voorbaat niet gekozen had. Op zich gebeurt
dit nogal eens. Zeker wanneer er te weinig tijd uitgetrokken wordt voor de genezing treedt nogal eens migratie op.
Verstandig is dan ook om voor en achter de kralen
tijdens de genezing tape te gebruiken , om ze op hun plaats te houden. Maar zelfs na genezing is migratie nog mogelijk. Hoewel
het een zeldzaamheid is kan het toch gebeuren, dus bereidt je er op voor, dat zeker bij meerdere kralen / laddertjes of andere
vormen, het geheel er nooit perfect uit zal blijven zien.
Alternatieve namen:
Zoals bovenaan deze pagina al genoemd, spreekt men
niet altijd van "beading", maar ookwel van "pearling"
"Pearling" was het type genitale beading met echte parels,
in plaats van metalen of plastic kralen. Toch zijn er mensen, die onafhankelijk van het gebruikte materiaal van "pearling"spreken.
- Dan hadden we de "Yakuza Beads"
- Deze parels worden door een soort japanse maffia bij
wijze van ritueel onder de huid van de penis geschoven. Voor elk jaar in de gevangenis gezeten te hebben 1 parel.
-
- Dan is er nog de naam "Speed Bumps ", maar het komt
allemaal op hetzelfde neer.
Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Pearling_%28body_modification%29
Via onderstaande links kun je nog meer lezen over
beading:
Beading Tool
Deep Genital Implant
Genital Ribs
Implant Procedure
Scrotal Implant
Category:Implants
Yakuza
Implant FAQ
Uit bovenstaand lijstje links,
pak ik eens de link: "Scrotal implants" .
Je komt terecht op:
Korte omschrijving:
Implantaten in het scrotum ( balzak) . Dit kunnen
zijn: kralen of andere objecten.
Dit gebeurt vaak om, meestal al bij de geboorte,
missende testikels te vervangen.
Ook worden implantaten toegepast, om door een groter
testikel / balformaat het scrotum groter te laten lijken.
Een klein aantal doctoren gebruiken een soort cups.
Zeg cups van een B.H., natuurlijk kleiner, die als een soort hoesjes om de bestaande testikels worden aangebracht.
De meeste doctoren geven de voorkeur aan het inbrengen
van een tweede stel , grotere testikels, die onder de ware testikels komen te hangen. Deze methode is veiliger.
Linken naar mogelijk optredende complicaties:
(engelstalig overigens, maar het leest makkelijk.)
Implant Rejection
Implant Subdermal Shifting
Unhappy Sex Partner
Super Glue
Tissue Resorption
Verder kun je nog effe neuzen bij:
Google: BME/Extreme Gallery
Onplezierige sex:
Sommige mensen houden tijdens de sex gewoon niet van
het gevoel van genitale beads of piercings.
Anderen weer vinden het ontzettend prettig.
Mocht je partner de piercings niet op prijs stellen,
omdat het niet lekker aanvoelt of zelfs pijn doet, is er geen enkele reden te verzinnen waarom je ze niet even uit zou doen.
Mocht je dan zo ontzettend aan je piercings "vast geroest zitten" en dit boven de liefde voor je partner uitstijgt, dan kun
je maar beter van partner veranderen, dan van sieraden.
Als je kralen laat plaatsen in je geslachtsdelen,
bedenk dan wel, dat dit in de toekomst je sexleven dramatisch kan beperken en bijvoorbeeld orale sex door je partner niet
op prijs gesteld kan worden.
|
